Net op tijd op de afgesproken plaats aan de Rijksweg. Met drie wagens rijden we richting Rozebeke, tot aan de kerk (met de twee kruisen boven op de toren) waar Monique, de gids ons verwelkomt. Het ochtendzonnetje warmt ons langzaam op. We kuieren doorheen het glooiende landschap van de Zwalmstreek, en bewonderen de eerste slanke sleutelbloemen, de bedden vol speenkruid en de vistrap langszij de oude watermolen. In de verte jaagt een kraai (of was het een kauw ?) een buizerd op.
Een korte maar krachtige wandeling over het Mijnwerkerspad brengt ons bij het kasteel van Lilare. In de open lucht, met een pittig streekbier erbij smaken de meegebrachte broodjes nog beter dan anders. Voor we verder reizen naar de volgende afspraak, slenteren we nog wat rond tussen de verscheidene kraampjes. De een sluit vriendschap met een miljoenpoot, de ander maakt een afspraak met een stoere houtbewerker, en ook de herborist met zijn uitleg over kruiden weet te boeien.

De tweede gids in Ronse leidt ons door prachtige gebieden, aangekocht en beheerd door Natuurpunt. Dwars door weiden, langs poelen, door het bos, heuvels op om het dalkruid te ontdekken, heuvels af op zoek naar de larve van de vuursalamander in het heldere water van de beek. Met een beetje schuldgevoel kijken we achterom naar de tientallen bosanemonen die we met onze vijftig laarzen onherroepelijk vertrappelen.
De apotheose van de dag wordt het bezoek in de privétuin van de plaatselijke verpleegster, waarbij we de schuilplaats van vier vuursalamanders ontdekken. De beestjes laten zich rustig vastpakken en bewonderen. Zo kan onze dag uiteraard niet meer stuk. Vermoeid maar zalig voldaan, trekken we terug naar Izegem. Volgend jaar willen we weer van de partij zijn. Zeker weten !